Lijn naar het Hart voor Lijn in het Ritme

Boersma is sinds 31 oktober 2017 aangesteld als hoogleraar bij het Academisch Medisch Centrum (AMC) in Amsterdam voor de leerstoel ‘Innovatieve transkatheter behandelingen voor hartritmestoornissen’. Hij combineert sindsdien die functie met zijn werk als cardioloog in het St Antonius Ziekenhuis. In zijn oratie-rede sprak Boersma over wat de toekomst brengt op het gebied van behandelingen voor boezemfibrilleren (hartritmestoornissen).

Innovaties in de behandeling van atriumfibrilleren

"De standaardbehandeling voor atriumfibrilleren - waaronder het toedienen van medicijnen om de ritmestoornis te verminderen en de stolling van het bloed te vertragen - veroorzaakt vaak ongewenste neveneffecten en blijkt vaak ineffectief. Katheterablatie van spontane prikkels uit de longaders kan het atriumfibrilleren behandelen, maar dit is tijdrovend en vaak zonder blijvend succes. Nieuwe katheters in de vorm van een ring of ballon hebben de procedure de laatste jaren wel veel sneller en makkelijker gemaakt, maar niet succesvoller."

Als bijzonder hoogleraar gaat Boersma zich bezighouden met het introduceren van een aantal geheel nieuwe ablatiekatheter-technieken met nieuwe energiebronnen. Daarbij zal gekeken worden of deze innovaties efficiënter en effectiever zijn dan bestaande technieken, zowel door metingen met MRI-beeldvorming, als op basis van klinische uitkomsten bij patiënten.

Litteken

Bij een katheterablatie brengt de cardioloog een speciale ablatiekatheter naar het hart van de patiënt. Hiermee wordt een stukje hartweefsel dat een belangrijk onderdeel is van de ritmestoornis maar niet belangrijk is voor de hartfunctie, uitgeschakeld. Er wordt een klein litteken aangebracht in het hartweefsel.

Boersma schetst in zijn oratie hoe de komende jaren innovatieve katheters met nieuwe energiebronnen met elkaar vergeleken gaan worden op veiligheid en effectiviteit. Hierbij zal de duurzaamheid van het litteken - dankzij innovatieve beeldvorming - in het weefsel te meten zijn tijdens de ingreep zelf. Bij patiënten met chronische ernstige vormen van fibrilleren kunnen straks met behulp van MRI en innovatieve elektrische beeldvorming de plaatsen die het fibrilleren onderhouden, worden opgespoord en uitgeschakeld.

Linker hartoor

Bij sommige patiënten is het linker hartoor een belangrijke elektrische trigger voor fibrilleren, en is het bovendien een belangrijke bron voor emboliserende stolsels die tot een beroerte kunnen leiden. In de komende jaren zal afsluiting van het hartoor met verschillende technieken - en in combinatie met andere ingrepen zoals een ablatie - nog vaker worden toegepast, om te bezien of dit een betere en blijvende oplossing biedt.

Boersma deed veel onderzoek naar de hartoorafsluiting. Hij ontving hier in juni 2018 nog een prestigieuze internationale prijs voor.