Patiëntervaring Stomazorg
Mannelijke patiënt, 56 jaar kreeg stoma op de dikke darm
Waarom kreeg deze patiënt een stoma?: er is een darmtumor uit de dikke darm verwijderd. Hierbij is een stoma op de dikke darm aangelegd.
"Daar zat ik dan ... bij de stomaverpleegkundige om me voor te bereiden op de volgende fase van mijn gehoopte herstel. Ik wist dat het eraan zat te komen. Een paar maanden eerder was geconstateerd dat ik na chemo en straling geopereerd moest worden, en dat ik een permanent stoma zou krijgen. Nu leek dat allemaal nog mee te vallen. Het had veel erger gekund, maar toch. De verpleegkundige van de stoma-afdeling behandelde me met zorg, maar ook met een soort vastberadenheid. Uiteindelijk moest er op mijn buik een kruisje gezet worden, daar zou mijn stoma komen. Maar voor het zover was werden mijn partner en ik meegenomen in de wondere wereld van mogelijkheden. Er kwam een boel informatie op ons af: "Het kan een ééndelig systeem of een tweedelig systeem”, zei de verpleegkundige. En op mijn vraag of ik nog wel kon zwemmen en op vakantie kon, antwoorde ze: “ja hoor, zwemmen kan nog steeds en reizen kan ook hoor”. Die benadering werkte voor ons. Naast de praktische kant van de zaak, was er ook ruimte voor de emoties. Immers, dat kruisje is een echt kruisje, en er komt een echte operatie aan. Dat voorgesprek heeft ook heel erg geholpen bij de volgende fase. Na de operatie zag ik de stomaverpleegkundige weer, een vertrouwd gezicht. Ik had dat nodig, het gaf me een gevoel van veiligheid. De begeleiding van de stomaverpleegkundige, ook nadat ik het ziekenhuis had verlaten, helpt. Ik heb dat minder nodig nu, maar in het begin hadden we regelmatig contact en kwam ik af en toe nog op de poli. We wilden namelijk nog wat dingen proberen. Allemaal dingen gericht op het gemak. Ik had vragen over sport, de verpleegkundige was benieuwd naar de “intimiteit” (een mooi woord). Nu een half jaar na de operatie is er een soort van regelmaat ontstaan. De praktische kant werkt; soms heel goed en soms zit het tegen. De “intimiteit” is weer als vroeger, nou misschien bijna weer als vroeger. Maar door de begeleiding kan ik het allemaal een 'plekje' geven. Er zijn nog steeds momenten dat ik er van baal, maar over het algemeen gaat het best goed."