'Het is heerlijk om weer te kunnen handballen'
Ze speelt inmiddels in het geel van de koploper van de Belgische eredivisie Sint Truiden. Toch leek het einde van de handbalcarrière van Annika Noordink na een zware schouderblessure dichtbij. Orthopedisch chirurg Ronald Wessel van het St. Antonius Ziekenhuis vond dat echter veel te vroeg voor de 23-jarige spelverdeelster.
Natuurlijk ging Annika ‘op’ handbal. De hele familie handbalde immers. Al op haar vijfde werd ze lid van een club. En de liefde bleef. Annika bleek getalenteerd. Ze doorliep de nationale selecties tot ze met een van die selecties drie jaar geleden in een sporthal in Moskou ongelukkig in botsing kwam met een Russische tegenstander. “Ik voelde meteen dat het niet goed zat in mijn linkerschouder.”
Annika handbalde op dat moment in Dalfsen. In een ziekenhuis in de buurt kreeg ze pijnstillende injecties. Ze moest het even wat rustiger aan doen. “Maar ik kon op een bepaald moment niet meer slapen van de pijn”, vertelt ze. “De fysiotherapeut van de nationale selectie verwees me, vanwege positieve ervaringen in het verleden, door naar dokter Wessel.”
Pijnvrij
De orthopedisch chirurg van het St. Antonius Ziekenhuis constateerde vrijwel direct dat de banden tussen het sleutelbeen en de schouder gescheurd waren. Een operatie was onvermijdelijk. “Ik woonde ondertussen in het zuiden van het land. Het was heel fijn dat dokter Wessel daar rekening mee kon houden door alle afspraken voor mij achter elkaar te plannen, zodat ik niet steeds op en neer hoefde.”
In februari 2017 vond de operatie plaats, waarbij het sleutelbeen weer op de juiste positie ten opzichte van het schouderblad werd geplaatst. “Na een half jaar stond ik weer op het veld. Pijnvrij en nergens last van.”
Contact
Na een klein jaar kwamen de klachten toch weer langzaam terug. “Ik heb toen opnieuw contact opgenomen met dokter Wessel en kon gelukkig snel bij hem terecht.” Een CT-scan maakte duidelijk dat een nieuwe operatie onvermijdelijk was. “Ik zag er erg tegenop. Weer die revalidatie. Ik heb in die periode wel heel erg getwijfeld over mijn handbalcarrière. Dokter Wessel wilde daar niets van horen. Hij vond me veel te jong en wilde echt iets voor mij betekenen.”
Nederlands team
Hij koos deze keer voor een andere operatietechniek en een ander implantaat om het sleutelbeen vast te maken aan de schouder. Die constructie werd verstevigd door het plaatsen van een klein plaatje dat met schroeven werd vastgezet. “De revalidatie ging erg snel”, vertelt Annika. “En toen ik vorige zomer de kans kreeg om bij Sint Truiden te spelen was ik er snel uit. Ik vind het heerlijk om weer lekker te spelen. En ja, we staan bovenaan!”