'Dankzij mijn maagverkleining kan ik af en toe weer lopen'
Meer dan vijftig kilo's is Judith Vuijk (42) uit Houten afgevallen dankzij haar maagverkleining, die ze onderging in het St. Antonius Obesitascentrum. Maar nog belangrijker: door dat gewichtsverlies kan ze haar rolstoel weer met enige regelmaat laten staan en is de pijn die haar lichaam jaren teisterde helemaal verdwenen.
Judith is geboren met een spina bifida, een open rug, en is als gevolg daarvan haar hele leven al rolstoelgebonden. Vier jaar geleden kreeg ze steeds heftigere pijn in haar rug en benen. Een hernia in haar bovenrug, zo luidde de conclusie. Opereren was niet mogelijk en pijnstillers hielpen niet. “Op een bepaald moment had ik drie soorten morfine, maar ook daar ging de pijn dwars doorheen”, blikt Judith terug. “Ik was de wanhoop nabij.”
Elk pondje
Het gebrek aan beweging lag aan de basis van een flink overgewicht dat Judith in de loop der jaren had opgebouwd. Ze sprak er met haar moeder over en beiden hadden hetzelfde idee. Zou een maagverkleining misschien kunnen helpen tegen de pijn? Judith: “Elk pondje drukt op die pijnlijke wervel. Ik hoopte dat een maagverkleining uitkomst kon bieden.”
Zelfde schuitje
Via de huisarts kwam Judith terecht in het Obesitascentrum van het St. Antonius Ziekenhuis. Het ziekenhuis werkt in dat centrum nauw samen met de Nederlandse Obesitas Kliniek. Patiënten worden er na een aanmeldingsprocedure gedurende het hele traject begeleid in een groep. “Dat is echt heel erg fijn. Je zit allemaal in hetzelfde schuitje. Je hebt dezelfde vragen, dezelfde onzekerheden. Er is ondersteuning op het psychologische vlak, er is een bewegingsprogramma, een arts begeleidt je en je wordt voorbereid op een nieuw voedingspatroon.”
Intensief
In april 2018 onderging Judith haar maagverkleining. “De operatie viel mee. Eén nachtje in het ziekenhuis en weer naar huis. Daarna vlogen de kilo’s eraf. Het herstel ging super snel.” Ook in het natraject blijft de groep patiënten elkaar zien. “Het eerste jaar is dat best intensief, daarna bouwt het af, maar gedurende vijf jaar blijf je onder controle en dat is goed. Ook in de fase na je operatie heb je vragen, soms twijfels. Dan is het fijn om daar met elkaar en met de specialisten in het ziekenhuis over te praten.”
Goede keus
Anderhalf jaar na de operatie weet Judith dat ze een goede keus heeft gemaakt. “Ik merk iedere dag nog winst”, zegt ze. “Ik heb geen pijn meer. Gebruik zelfs geen pijnstillers meer. Én, en dat had ik nooit durven dromen, ik ben langzaam maar zeker het lopen weer gaan oppakken. Het voelt echt fantastisch.”