Buddyhuis geeft steun na de diagnose borstkanker
'Je buddy weet als geen ander wat je doormaakt'
Als je hoort dat je borstkanker hebt, staat je wereld op zijn kop. Zo ook bij Femke Riel, die eind 2016 de diagnose borstkanker kreeg. “Alsof de grond onder je voeten wegzakt.” Als ze een paar dagen later gespannen in de wachtkamer van het St. Antonius plaatsneemt voor de uitslag van de MRI-scan, zit daar ook Hester, een ‘stralende vrouw met een mutsje op’. “Ze had zo’n positieve uitstraling, maar ik wist direct: zij heeft het ook.” Die ontmoeting is het begin van de oprichting van het Buddyhuis, voor steun na de diagnose borstkanker.
Het is 24 december 2016 als Femke een knobbeltje in haar borst voelt. Ze besluit niet zo aan het kerstdiner te gaan, maar belt de huisarts. Hij stuurt haar meteen door voor een mammografie en echografie. De officiële uitslag volgt pas na de feestdagen, maar de radioloog geeft al aan dat het er niet goed uit ziet. “Het was een rollercoaster”, vertelt Femke. “Die kerst heb ik echt in doodsangst gezeten. Ik heb de fout gemaakt om te gaan googelen en dat is het domste dat je kunt doen. Op internet lees je de ergste verhalen, terwijl niemand je vertelt dat 90 procent van de vrouwen borstkanker overleeft.”
Positiviteit
Het zijn dat soort positieve berichten waar Femke behoefte aan heeft na haar diagnose. Vanuit die ervaring is het Buddyhuis ontstaan. “Artsen en verpleegkundigen zijn verplicht om alle risico’s te vertellen en dat is niet altijd even opbeurend.” Het Buddyhuis draait om positiviteit, waarbij vrouwen die borstkanker hebben gehad vrouwen die aan het begin van hun behandeling staan, een hart onder de riem steken.
Net zoals Hester dat destijds bij Femke deed. “Toen ik bij mijn oncoloog Annemiek Doeksen aan tafel zat voor de uitslag van de MRI, vertelde ik over die stralende vrouw in de wachtkamer en sprak ik de hoop uit dat ik net zo stralend door het traject heen zou gaan.” De oncoloog regelde een ontmoeting tussen Hester en Femke, waarbij ze een uur uitgebreid met elkaar spraken.
Na die eerste ontmoeting volgden er heel wat appjes, belletjes en koffiedates. “Zo werd Hester mijn ‘buddy’ en liet mij zien dat het glas halfvol is, óók als je borstkanker hebt. Zij had precies hetzelfde meegemaakt en begreep wat ik doormaakte. Hester wist hoe energiek je je kon voelen na een chemo en raadde mij aan om gewoon de hele nacht Netflix te gaan kijken als ik niet kon slapen.”
Toen Femke wakker werd na haar borstsparende operatie en ‘schoon’ was, wist ze meteen: ‘dit wil ik ook voor andere vrouwen gaan doen’. Samen met Hester en haar oncoloog richtte ze in oktober het Buddyhuis op. “Mijn taak is om patiënten te wijzen op het project”, legt Annemiek Doeksen uit. “Veel vrouwen hebben in eerste instantie geen interesse in contact met lotgenoten. Maar ik probeer het actief aan te bieden en leg uit dat het Buddyhuis heel waardevol kan zijn. Het vervult een behoefte die door niemand anders ingevuld kan worden, omdat er niemand is die een patiënt zo goed begrijpt als een andere patiënt in een gelijke situatie. Raar genoeg is dit een behoefte waar patiënten zich zelf niet bewust van zijn, maar wel aangeven dit erg waardevol te vinden.”
Kracht
Inmiddels zijn er tien koppels gevormd van vrouwen die ervaringen uitwisselen. “Het is mooi dat zoveel vrouwen elkaar hebben gevonden en op die manier kracht en positiviteit kunnen delen”, zegt Femke. “De diagnose borstkanker is niet alleen maar kommer en kwel, maar dit laat zien dat er ook iets moois uit voort kan komen.”
Meer informatie of aanmelden?
- Wilt u meer informatie over het Buddyhuis? Neem dan contact op via het contactformulier
Wilt u zich direct aanmelden? Patiënten met borstkanker kunnen dit doen door de app ‘Digitale Buddyhuis’ te downloaden. Andere patiënten met kanker kunnen mailen naar buddyhuis@antoniusziekenhuis.nl.