‘Pak je kans! Er is zoveel mogelijk’
Ger (81 jaar) kreeg in 2017 te horen dat zijn artsen hem op dat moment helaas niet beter konden maken; de tumor in zijn alvleesklier was niet operabel en er zouden hem hoogstwaarschijnlijk nog enkele maanden resten. Tijdens de palliatieve chemokuur die volgde, bleek echter dat de tumor dusdanig kromp waardoor een operatie toch een optie was. En met succes. Nu zeven jaar later vertellen Ger en zijn vrouw Elly (73 jaar) ons hun verhaal.
Na een periode van aanhoudende buikpijnklachten besluit Ger eind 2016 de huisarts te bezoeken. Hier krijgt hij een doorverwijzing naar Ziekenhuis Rivierenland. Na meerdere onderzoeken wordt door de internist-oncoloog vastgesteld dat sprake is van alvleesklierkanker. Hij wordt doorgestuurd naar naar het St. Antonius Ziekenhuis. Daar blijkt dat de tumor op dat moment helaas niet te opereren valt.
Ger krijgt te horen dat de artsen hem op dat moment slechts palliatief kunnen behandelen en dat de tumor nu niet verwijderd kan worden. Hij krijgt een palliatieve chemotherapie van vier kuren. Deze behandeling heeft als doel het Ger zo comfortabel mogelijk te maken en vooral de pijn te verminderen.
Ineens weer perspectief
Na de eerste kuur gebeurt er echter iets opmerkelijks, de pijn lijkt te zijn verdwenen. Elly: "Dit was heel frappant. Na maandenlang heel veel pijnstillers te hebben geslikt, was dit ineens niet meer nodig. Langzaamaan kregen we wat hoop dat het heel misschien toch de goede kant op zou opgaan." Ook de artsen zijn verrast door deze ontwikkeling.
Na vier kuren wordt Ger opnieuw besproken in het regionaal MDO (multidisciplinair overleg) en krijgt hij de verlossende woorden ‘De tumor heeft zeer goed gereageerd op de chemo. Dus we durven een operatie aan!’ "We waren zo verbluft", vertelt Elly met een lach op haar gezicht, "eigenlijk weet je niet wat je op zo’n moment moet voelen. Je hebt ineens weer perspectief."
De operatie verloopt zeer voorspoedig. Ger wordt geopereerd door een chirurg uit het St. Antonius en een chirurg uit het UMC Utrecht. Tijdens de operatie blijkt dat alle omstandigheden dusdanig gunstig zijn, dat de tumor succesvol verwijderd kan worden. "Een enorme opluchting", aldus Ger. Hoewel hij zich de eerste periode na de operatie niet helder voor de geest kan halen, mede door een aantal vervelende complicaties, weet hij wel dat het gevoel van opluchting overheerste.
Ziekenhuis als gasthuis
Na de operatie volgt Ger nog een aantal chemokuren in het St. Antonius Utrecht. "Dit ziekenhuis voelde voor mij als een gasthuis, de mensen waren hier ontzettend vriendelijk. Het was niet vervelend om hier naar toe te gaan voor mijn kuren." Mede dankzij goede zorg thuis krabbelt hij er langzaam weer bovenop, maar helemaal de oude is hij nooit geworden. Toch is hij erg blij dat hij er nog is en fijne momenten met Elly kan delen. Ondanks dat hun wereld misschien wat kleiner is geworden, doordat Ger minder kan, halen de twee nog steeds mooie momenten uit kleine dagelijkse dingen. "Zoals een kleine wandeling rondom het huis, waarbij ik vaak flink de pas erin heb met mijn rollator", vertelt Ger.
Ger is tijdens zijn ziekte altijd actief gebleven als vrijwilliger bij het Flipje & Streekmuseum in Tiel. Daardoor was hij minder met zijn ziekte bezig. Het feit dat Elly altijd een onvoorwaardelijke steun voor hem is geweest en nog steeds is, maakt dat ze nog elke dag dankbaar zijn met de tijd die ze hebben gekregen dankzij de behandeling. Wat Ger dan ook graag aan anderen wil meegeven is: "Pak je kans, als dat kan. Ik besef dat ik enorm geluk heb gehad maar er is echt heel veel mogelijk tegenwoordig!’
Het verhaal van Ger is bijzonder. Eelke Lemmens, verpleegkundig specialist in het St. Antonius Ziekenhuis, zegt hierover: "De gemiddelde levensverwachting van een patiënt met een inoperabele vorm van alvleesklierkanker is twaalf maanden. We zijn inmiddels zeven jaar verder. Patiënten met een diagnose als die van Ger, zouden tien jaar geleden niet geopereerd kunnen worden. Onderzoek, waar het Regionaal Academisch Kankercentrum Utrecht (RAKU) actief aan deelneemt, zorgt ervoor dat patiënten beter behandeld kunnen worden en een hogere overlevingskans hebben."
RAKU
Het St. Antonius Ziekenhuis werkt binnen het RAKU nauw samen met meerdere ziekenhuizen in de behandeling van onder andere levertumoren en pancreascarcinoom. RAKU brengt kennis en kunde uit de regio Utrecht en omstreken samen in één team, zodat patiënten meerdere en betere behandelmogelijkheden hebben en daarmee een betere genezingskans. Kennis op het gebied van wetenschappelijk onderzoek wordt gedeeld, zodat er meer onderzoek naar nieuwe behandelingen kan worden gedaan. RAKU is onderdeel van Oncomid.
Ger en Elly vertelden hun verhaal aan Oncomid in november 2024.