Bertus (77) werd behandeld door de specialisten van het RAKU voor een cyste in zijn alvleesklier

Bij toeval ontdekt

“De diagnose is bij toeval ontdekt. Ik had last van de luchtwegen, kon geen slijm ophoesten. De huisarts verwees mij door naar een longarts in het Meander Medisch Centrum in Amersfoort. Daar werd een PET/CT-scan gemaakt, om te kijken of er ontstekingen of tumoren in je lichaam zitten. Wat bleek? Met mijn longen was er niets aan de hand, maar er zat wel een cyste van vijf centimeter in mijn alvleesklier. Ik schrok me kapot.”

Grote operatie

“Om te voorkomen dat de cyste alvleesklierkanker zou worden, ging ik meteen de medische molen in. Eerst had ik een gesprek met de maag-, darm-, leverarts en kreeg ik een aantal onderzoeken om na te gaan waar de cyste precies zat. Die vonden allemaal in mijn eigen ziekenhuis plaats. De cyste zat gelukkig op een ‘gunstige’ plek, in de kop van de alvleesklier. Daarom was er iets aan te doen en kwam ik in aanmerking voor een genezende behandeling. In mijn geval werd dat een grote operatie.”

Drie samenwerkende ziekenhuizen

“Nadat besloten was mij te opereren, was ook meteen duidelijk dat dit niet in Amersfoort zou gebeuren, maar op een andere, gespecialiseerde ziekenhuislocatie, met speciale apparatuur. Daarvoor werkt Meander Medisch Centrum samen met St. Antonius Ziekenhuis en UMC Utrecht. Deze drie ziekenhuizen hebben hun kennis over zeldzame buiktumoren gebundeld en delen operatieteams en speciale robotapparatuur om de operaties nog beter uit te voeren. Gevolg is wel dat je als patiënt in meerdere ziekenhuizen komt voor je behandeling. Maar je hebt zo wel meer behandelmogelijkheden en een betere genezingskans. En dat wil je natuurlijk. Dan maakt dat reizen niet zoveel meer uit.”

Gesprek in Utrecht

“Mijn persoonlijke situatie was inmiddels door specialisten uit alle drie de ziekenhuizen besproken in een gezamenlijk overleg. Dat overleg vindt plaats in het UMC Utrecht. Direct erna ontvangen de betreffende specialisten hun patiënten op de speciale RAKU-polikliniek in het UMC. Ik ging daar dus één keer naartoe voor een gesprek over de operatie en de mogelijke complicaties en klachten die na de operatie kunnen ontstaan.”

Operatie in Nieuwegein

“Voor de operatie werd ik opgenomen in het St. Antonius Ziekenhuis in Nieuwegein. Door de samenwerking van de chirurgen van het RAKU-team kon ik daar met een nieuwe robottechniek worden geopereerd. Gelukkig niet ver van Amersfoort vandaan, dus ik vond het niet zo’n probleem. Je wil gewoon de beste behandeling, waar dat dan ook is. Voor mijn familie was het wel wat meer belastend, vooral omdat mijn vrouw geen auto meer rijdt. Met de bus zou het haar meer dan een uur reistijd kosten. Maar zij heeft de familie kunnen inzetten voor bezoek aan mij. Een operatie met zo’n robot, daar merk je natuurlijk niets van. Maar het grote voordeel is, dat je er niet zo’n lang litteken aan overhoudt, alleen maar verschillende kleine. De operatie is goed verlopen. Ruim drie weken later was ik weer thuis.”

Tevreden

“Ik ben tevreden met hoe de behandeling is verlopen en hoe de artsen van de drie RAKU-ziekenhuizen mij begeleidden. Op dit moment gaat het redelijk met me. Ik had de pech dat ik, eenmaal thuis, last kreeg van een complicatie waarvan bekend was dat die mogelijk op zouden kunnen treden. Eerst ging het goed, maar na een week kreeg ik pijn in mijn buik en moest ik opnieuw een korte operatie ondergaan, omdat mijn dunne darm knel zat. Ik moet nu dus eerst herstellen. De controles en nabehandeling vinden gelukkig gewoon plaats in mijn eigen ziekenhuis, het Meander Medisch Centrum, dus ik hoef niet meer naar de andere locaties toe.

Voorjaar

De zaken van vóór mijn ziekte kan ik nog niet oppakken. Twee keer in de week speelde ik seniorentennis, ik stond dan twee uur op de baan. Nu moet ik echt nog conditie opbouwen. Ik hoop om komend voorjaar weer te kunnen spelen. Daar doe je het toch allemaal voor.”

Bekijk ook de voorlichtingsfilm van RAKU met uitleg hoe de ziekenhuizen samenwerken en wat dat betekent voor patiënten.