Betere behandeling hoge bloeddruk en hartproblemen sarcoïdosepatiënten
Promotie-onderzoek Harold Mathijssen
Alertheid op hoge bloeddruk in de longslagader en hartproblemen in combinatie met de aandoening sarcoïdose verbetert de behandeling en de kwaliteit van leven voor patiënten. Cardioloog in opleiding Harold Mathijssen van het St. Antonius Ziekenhuis promoveerde vorige maand op dit onderwerp.
Sarcoïdose is een aandoening waarbij ontstekingscellen zich ophopen in organen, meestal de longen. De aandoening gaat soms ook gepaard met hoge bloeddruk in de longslagader en hartproblemen. Deze complicaties doen zich bij 5-20 procent van de patiënten die daardoor een hogere kans hebben op overlijden.
Zuurstof
Een hoge bloeddruk in de longslagader bij sarcoïdosepatiënten hangt meestal samen met de vorming van littekenweefsel in de longen als gevolg van de opeenhoping van ontstekingscellen. Hierdoor kunnen de longen minder zuurstof opnemen en krijgt het lichaam dus te weinig zuurstof. De patiënten krijgen meestal medicijnen om de ontstekingen tegen te gaan.
Hartproblemen bij sarcoïdiosepatiënten komen niet altijd voort uit de longproblemen, maar die kunnen wel een aanwijzing zijn dat zich ook in het hart ontstekingscellen ophopen. Die zijn daar moeilijk aan te tonen. Behandeling kan bestaan uit ontstekingsremmers, medicijnen voor het hartritme en inwendige defibrillatoren. Deze monitoren permanent het hartritme en kunnen dit zo nodig met een stroomstoot herstellen.
Door alert te zijn op mogelijke sarcoïdose en gerichte onderzoeken te doen, kunnen de diagnose, behandeling en daarmee de levenskwaliteit van patiënten verbeteren, legt Mathijssen uit in zijn proefschrift
Behandeling afstemmen op patiënt
Hij onderzocht het voorkomen van hoge bloeddruk in de longslagader en hartproblemen in combinatie met sarcoïdose, inventariseerde de onderzoekstechnieken en behandelmethoden. Zijn conclusie is dat op de patiënt afgestemde behandeling belangrijk is. Zo werken medicijnen om de hoge bloeddruk in de longslagader te verlagen niet altijd voldoende en zijn aan ontstekingsremmers en inwendige defibrillatoren risico’s verbonden waardoor ze voor sommige patiënten met sarcoïdose in het hart niet geschikt zijn.