Hartoor-sluiting verkleint kans op beroerte en bloedingen
Het sluiten van het linker hartoor voorkomt beroertes bij patiënten met hartritmestoornissen die geen antistollingsmiddelen verdragen. Waar het risico zonder behandeling op 7,2 procent ligt, daalt dit door een hartoorsluiting naar 1,1 procent. Verder halveert de ingreep de kans op bloedingen bij deze patiëntengroep*. Cardioloog Lucas Boersma maakte deze cijfers op 12 mei bekend tijdens een toonaangevend cardiologiecongres in Chicago (VS).
Tijdens het congres delen hartspecialisten uit de hele wereld onder meer de resultaten van 10 jaar onderzoek naar en toepassing van hartoorsluiting. Het hartoor is een kleine uitstulping van de hartboezem. De Telegraaf berichtte afgelopen weekeinde uitgebreid over de resultaten die Boersma deelde met zijn collega’s in Chicago.
Veilig en effectief
In 2010 voerde Boersma samen met collega Benno Rensing de eerste hartoorsluiting in Nederland uit. Toen al werd aangenomen dat de ingreep effectief zou zijn, maar wetenschappelijke onderbouwing ontbrak nog. Boersma is dan ook blij met de onderzoeksresultaten: "Allereerst omdat we patiënten met hartritmestoornissen die geen antistolling mogen gebruiken nu dit alternatief kunnen bieden. Op de tweede plaats is belangrijk dat nu bewezen is dat de hartoorsluiting veilig en effectief is. In Nederland zijn er jaarlijks tussen de 500 en 1.000 mensen die baat hebben bij deze ingreep."
Doelgroep
Een hartritmestoornis is vaak het gevolg van boezemfibrilleren. Daarmee wordt het snel en onregelmatig samentrekken van de hartspier bedoeld. Hierdoor kunnen elders in het lichaam in de bloedvaten bloedstolsels ontstaan. Als die losschieten en zich door de vaten gaan bewegen, kunnen ze in de bloedvaten van de hersenen een verstopping veroorzaken. Die verstopping leidt dan tot een beroerte.
Om mensen met een hartritmestoornis te beschermen tegen het ontstaan van bloedstolsels, krijgen ze antistollingsmedicatie voorgeschreven. Dit is bij enkele honderdduizenden Nederlanders het geval. Sommige mensen verdragen echter geen antistolling, vanwege een stollingsstoornis of de combinatie met andere noodzakelijke medicijnen. Voor hen was geen bescherming mogelijk totdat de hartoorsluiting werd ontdekt. Boersma en Rensing brachten de techniek naar Nederland en hebben in Nieuwegein voor vakgenoten een Europees trainingscentrum voor hartooringrepen opgezet.
De genoemde percentages werden vastgesteld bij een specifieke patiëntengroep als, onderdeel van een internationale studie. Ze worden berekend op basis van een wetenschappelijke risicoscore (CHA2D2-VASc).