Galstenen (cholelithiasis)
Klachten van de galblaas worden veroorzaakt door galstenen of door een ontsteking. Hierdoor wordt het functioneren van de galblaas belemmerd. Dit kan leiden tot misselijkheid, braken of (hevige) buikpijn.
Galvloeistof staat soms langere tijd ‘stil’ in de galblaas en kan dan gaan indikken. Als de galvloeistof te veel indikt, ontstaat er een galsteen. In Nederland heeft ongeveer één op de tien mensen galstenen, de meesten hebben er geen last van.
Op deze pagina snel naar
Meer over galstenen (cholelithiasis)
Galstenen komen meer voor bij vrouwen dan bij mannen en bij:
- mensen met overgewicht;
- mensen die snel afvallen;
- erfelijke factoren.
Bij klachten door galstenen moet de gehele galblaas met stenen worden verwijderd. Dit gebeurt meestal met een kijkoperatie, onder algehele narcose (anesthesie). Patiënten hebben geen grote wond en herstellen snel van de operatie.
Zeer korte wachttijd
Wij garanderen dat u binnen 2 weken bij ons terecht kunt voor een afspraak op onze polikliniek. De wachttijd voor de operatie is maximaal 3 weken. Wanneer u veel klachten heeft is de wachttijd vanzelfsprekend korter. U krijgt op de polikliniek de exacte tijd te horen wanneer u geopereerd kunt worden.
Symptomen
Galstenen en/of een ontstoken galblaas kunnen algemene klachten geven zoals misselijkheid en maagpijn. Meer specifieke klachten zijn:
Lees meer over specifieke klachten bij galstenen
Pijnaanvallen
Als een galsteen klem komt te zitten in de afvoerbuis, ontstaan koliekpijnen die kunnen uitstralen naar de rug en schouderbladen. U ervaart aanvallen van scherpe pijn rechtsboven in de buik en heeft daarbij de neiging om veel te bewegen. De aanvallen houden op als het steentje weer losschiet of als de galblaas te uitgeput is om verder te persen.
Aanhoudende buikpijn en koorts
Een steen kan de afvoerbuis zo afsluiten dat er geen gal meer uit de galblaas kan. De galblaas kan dan niet meer werken en kan ontstoken raken. Dit geeft aanhoudende buikpijn en koorts.
Geelzucht, stopverfontlasting en donkere urine
Gal is geelbruin. De stof die voor deze kleur zorgt (bilirubine), kleurt ook onze ontlasting bruin. Als de gal niet meer weg kan lopen naar de darm, gebeuren er drie dingen:
- Er komt gal in het bloed terecht, waardoor de huid en het oogwit gelig worden (geelzucht);
- Er komt geen gal meer in de darmen terecht, zodat de ontlasting wittig wordt (‘stopverf’);
- De nieren halen zo veel mogelijk gal uit het bloed, zodat de urine donkerbruin wordt. Bij deze situatie kan een acute ingreep noodzakelijk zijn.
Alvleesklierontsteking
De alvleesklier (pancreas) maakt (behalve insuline) ook spijsverteringssappen aan. Bij de meeste mensen mondt de afvoergang van de alvleesklier uit in de grote galbuis. Een verstopping van die buis kan er dus óók voor zorgen dat de verteringssappen van de alvleesklier niet naar de darm kunnen vloeien, maar terugstromen. Dan ontstaat een alvleesklierontsteking.
Misselijkheid
Iedereen is wel eens misselijk of moet wel eens braken (overgeven). Dat hoeft lang niet altijd iets met het maagdarmstelsel te maken te hebben. Denk maar aan zwangerschapsmisselijkheid, reisziekte (bewegingsziekte), een bijwerking van medicijnen of hevige pijn.
Maar er zijn ook heel wat oorzaken die wél iets met onze spijsvertering te maken hebben, zoals:
- buikgriep;
- een verstopping of vernauwing ergens in het maag-darmkanaal;
- een traag werkende maag;
- leveraandoeningen;
- maagwandontsteking.
Misselijkheid en braken is dus een vrij ‘vage’ klacht, die kan optreden bij gezonde én zieke mensen. Waarschuw wel de dokter als er sprake is van:
- (hoge) koorts;
- bloed braken;
- een gezwollen buik;
- geen ontlasting (verstopping);
- hevige pijn;
- lang aanhoudend braken;
- niet meer plassen;
- rood of zwart bloed in de ontlasting;
- sufheid of verwardheid.
Braken kan leiden tot vochtverlies, vooral bij jonge kinderen.
Als u voor uw klachten verwezen wordt naar het ziekenhuis, zal de arts op grond van de klachten en verschijnselen beslissen of er extra onderzoek nodig is. Dit kan onder meer bestaan uit onderzoek van bloed of ontlasting, röntgenonderzoek of een kijkonderzoek van het maag-darmkanaal (endoscopie).
Maagklachten zijn:
- pijn in de bovenbuik;
- brandend maagzuur;
- opboeren.
Maagklachten kunnen komen door roken, voeding, medicijnen en spanningen.
Een slechte afsluiting van de maag naar de slokdarm of een maagzweer kan een rol spelen.
Medicijnen zijn vaak niet nodig bij maagklachten.
Onderzoeken
Bij galstenen zijn er soms meerdere onderzoeken nodig om de juiste diagnose te stellen. Uw arts bespreekt wat in uw situatie nodig en mogelijk is.
Behandelingen
Bij klachten is het nodig om de galblaas (met stenen) operatief te verwijderen. Hier bestaan verschillende technieken voor. De arts bespreekt met u welke in uw situatie het beste resultaat geeft. Heeft u vragen of maakt u zich zorgen? Deel deze dan met uw arts.
Expertise en ervaring
De chirurgen van het St. Antonius voeren jaarlijks ruim 800 galblaasoperaties uit met een kijkoperatie. Onze chirurgen behoren daarmee in ons land tot de meest ervaren specialisten op dit gebied. Deze ervaring zien we terug in het geringe aantal complicaties: deze komen bij ons erg weinig voor.
Over de galblaas
De galblaas is een peervormig hol orgaan dat ligt aan de onderkant van de lever, rechtsboven in de buik. De lever vormt gal voor het verteren van vetten. Deze vloeistof wordt afgevoerd via galgangetjes van de lever naar de galblaas. Hier wordt het ingedikt en opgeslagen. Zodra er voedsel in de darmen komt, leegt de galblaas zich via de afvoerbuis naar de dunne darm. Daar helpt het bij de vertering van de vetten in het voedsel. Wanneer de galblaas is verwijderd, nemen de lever en de galgangen de functie van de galblaas over.